วันพุธที่ 23 กันยายน พ.ศ. 2552

กลับจากวรบุระ

หัวหินถิ่นมนต์ขลัง ชื่อดังสุดหล้า
ผืนฟ้าสีครามงามสุด จรดน้ำทะเลใส
ชายหาดลาดไกล หินในทะเลสวย

และแล้วก็กลับจากหัวหิน หลังจากที่นั่งลุ้นนอนลุ้นอยู่นานว่าจะเกิดพายุซัดกระหน่ำหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ฝนตกบ่อยเหลือเกิน แต่ 555 จะได้เป็นลูกที่ดี พาพ่อแม่สุดที่รักไปเที่ยวซะที ฟ้าฝนก็เลยเป็นใจให้บรรยากาศปราศจากเมฆฝน พร้อมสำหรับเที่ยวได้จริงๆ เลย

เริ่มออกจากกรุงเทพ 11 โมง (จริงๆ จะออกเร็วกว่านี้ แต่ขี้เกียจตื่น555 จึงทำให้ออกช้าพอสมควร)


ไม่ได้ไปหัวหินนานพอดู ไม่คิดว่าจะถึงเร็วขนาดนี้ ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงก็ถึงที่หมาย แต่เนื่องจากว่าทางรีสอร์ทกำหนดเวลา check in ในช่วงบ่าย 2 จึงต้องไปหาอะไรทำกันก่อน และไม่มีอะไรที่มีความสุขมากกว่าการกิน อิอิอิ... และแล้วก็ได้ร้านอาหารดังร้านนึงที่อยู่ทางไปเขาตะเกียบนั่นคือ...

ร้านเจ๊เขียวน่ะเอง


เอาน้ำจิ้มซีฟู้ดมาให้ดูว่าน่ากินมากแค่ไหน





ออส่วนกรอบ ของโปรดของคุณซ้ามี (ขอบอกว่าน่ากินมั่กมาก สั่งกันแทบทุกโต๊ะเลย)


ยังมีกุ้งอบวุ้นเส้น อันนี้เราว่าไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ แล้วก็ปูม้านึ่ง 4 ตัวโล ก็อร่อยดี แต่กินไปนิดเดียวเพราะเราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ แต่ไม่ได้ถ่ายมานะ เดี๋ยวที่บ้านมองว่าเป็นไรไปเนี่ย เอาแต่ถ่ายรูป (ขนาดกับข้าวยังถ่าย 555)


ออกจากเจ๊เขียว ก็กลับรถเพื่อเข้าพักที่วรบุระ (ไม่ไกลกันซักเท่าไหร่) พอเจอที่พัก ก็พบว่าสวยจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการแต่งกายของพนักงานที่แต่งแบบไทยๆ สถาปัตยกรรมต่างๆ ที่คงความเป็นไทยซึ่งดูแล้วสวยงามจริงๆ น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้แขกที่มาพักส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ


เข้าห้องไปก็เจอกับสิ่งต่างๆ ที่ต้องบอกว่าสวยงามได้ใจจริงๆ



เห็นที่พักแล้วก็อดไม่ได้ที่จะต้องถ่ายรูปเก็บเอาไว้ หายเหนื่อยเลยแฮะ



ตกกลางคืนก็ไปเดินตลาดโต้รุ่งกัน แต่ไม่ได้เปิดถึงสว่างหรอกนะ ทำไมชื่อเป็นโต้รุ่งไม่รู้ :)
ตลาดนี้ก็มีของที่ระลึกขายหลายอย่าง รู้สึกราคาก็พอรับได้ ไม่แพงเหมือนที่ตลาดกลางคืนที่เชียงใหม่


เดินซื้อของเสร็จก็ไปนั่งกินไอติมเจ้าอร่อย ชื่อร้านเจ๊นิ อยู่ในตลาดนั่นแหละ


เดินเสร็จก็กลับเข้าที่พัก นอนหลับฝันดี ตื่นเช้าขึ้นมาก็ลงมากินอาหารเช้าของทางโรงแรม ปรากฏว่าของเยอะมากทั้งที่เป็นวันธรรมดา แต่ว่าโดยส่วนใหญ่มักจะมีอาหารฝรั่ง ของไทยมีแค่ผัดบล๊อกโคลี่เท่านั้นเอง


นี่ก็เป็นอีกทริปที่ประทับใจ ได้พาพ่อแม่ไปเที่ยว ได้ที่พักที่่ถูกใจ อากาศก็เป็นใจ ฝนไม่ตกเลยทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ฝนตกทุกวัน เอาไว้ทริปหน้าเจอกันใหม่ที่ไหนยังไม่รู้ แต่ว่าจะต้องเอามาลงไว้ให้อ่านอีกแน่นอน

วันพุธที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2552

ท่องเที่ยวไทย

สิ้นเดือนนี้จะได้ไปเที่ยวแล้ว ดีใจจัง สถานที่ที่เราจะไปกันก็คือ แต๋น แต๋น แต้น หัวหินน่ะเอง ไม่ได้ไปก็นานพอดู เห็นใครๆ ก็บอกว่ามีอาหารอร่อยเยอะ (ไม่อยากบอกว่าเห็นแก่กิน 555) นั่งค้นหาที่พักนานมั่กมาก อันเนื่องมาจากคุณแม่เจ้าขา รีเควสขอที่พักแบบใกล้ตลาดโต้รุ่ง และอยู่ติดหาด ส่วนเราก็รีเควสตัวเองว่าอยากได้ที่พักดีๆ สระว่ายน้ำสวยๆ เพื่อให้ป่าป๊า และคุณแม่เจ้าขาเห็นแล้วตกตะลึง ว่าชั้นได้มาพักที่ไหนเนี่ย (เวอร์สุดๆ) และที่พักที่เข้ารอบสุดท้าย ท้ายสุดก็คือ วรบุระ รีสอร์ท แอนท์ สปา สถานที่ที่เป็นสถาปัตยกรรมแบบไทย สมัย ร.5 อ่านข้อมูลจากเพื่อนๆ ในเวปก็พบว่า เป็นสถานที่ที่เมื่อเข้าไปแล้วจะรู้สึกเหมือนกับว่าเราเป็น คุณพลอย ในเรื่อง 4 แผ่นดิน หรือไม่ก็ปริศนา (ซึ่งเราอยากเป็นอย่างหลังมากกว่า เพราะติดใจคุณชายพจน์)


และเราก็แอบบอกกับหมูอ้วนไว้ว่า เมื่อเข้าไปที่พักแล้ว เค้าจะมีชุดโจงกระเบนให้เปลี่ยนใส่ทันที (อันนี้โกหก) ซึ่งคุณสามีก็เชื่อ ถามว่าจริงอ่ะ แล้วอย่างงี้จะมี size ไหม 555 เชื่อง่ายจริงวุ้ย


ห้องพักที่นี่ก็มีไม่เยอะมาก มีเท่ากับจำนวนจังหวัดของไทยคือ 77 ห้อง ไม่รู้เหมือนกันว่าเราจะได้พักห้องไหน จองไว้ 2 ห้อง เลือกที่ๆ ใกล้กับสระว่ายน้ำ ไว้ค่อยไปลุ้นเอา































และมีอีกอย่างที่ฮามาก เราแกล้งบอกว่าที่นี่มีสิ่งที่พิเศษอีกอย่างก็คือ ห้องน้ำจะไม่มีอะไรกั้นระหว่างห้องน้ำกับห้องนอน ฮั่นแน่คุณแฟนก็เชื่ออีก บอกว่าอย่างนี้เวลาเขาทำธุระส่วนตัวก็เหม็นทั่วห้องน่ะสิ 555 อันนี้แอบขำจนทนไม่ไหวต้องบอกความจริง

ว่าจริงๆ แล้วจะใช้ห้องน้ำแบบเปิดโล่งโปร่งสบาย นอนแช่อ่าง พร้อมดูทีวีในห้องไปด้วยก็ได้ หรือจะเลือกแบบปิดเพื่อต้องการความเป็นส่วนตัวก็ได้เช่นกัน


เดี๋ยวไว้ไปเที่ยวกลับมา จะ up blog ที่เป็นรูปภาพที่ถ่ายด้วยฝีมือตัวเองมาให้ชมกันนะค๊า